Mediat zvicerane po vazhdojnë të raportojnë për ndeshjen miqësore mes Kosovës dhe kombëtares së tyre.

Dardanët do të përballen me Helvetikët të martën (nesër) e kësaj jave, duke shënjuar kështu edhe takimin e parë mes dy ekipeve.

Gazetari i Blick, Matthias Dubach ka marrë në një intervistë dyshen e Kosovës, Fidan Alitin dhe Mirlind Kryeziun.

“Kur vendosa të luaj me Kosovën pas gjashtë vitesh në kombëtaren e të rinjve të Zvicrës, e dija: në një moment do të vijë kjo lojë kundër Zvicrës. Jam shumë i lumtur, do të ketë një atmosferë fantastike në Letzi”, ka thënë Kryeziu.

Aliti është dakord dhe shton: “Është gjithashtu një sfidë e madhe sportive sepse Zvicra ka shumë cilësi. Nga mesazhet e shumta që marr dalloj se është një lojë e veçantë…”. Kryeziu qesh: “Mund ta kisha mbushur vetë një pjesë të tribunës, kam marrë aq shumë kërkesa për bileta”.

Loja elektrizoi komunitetin kosovar. Konsiderohet një duel vëllazëror. Me dy mbrojtësit e Zurichut, Betim Fazliji (St. Gallen), Toni Domgjoni (ish-lojtar i Zurichut), Florent Hadergjonaj (ish-anëtari i Young Boys) dhe Arijanet Muric (ish-portieri i GC Zurich), në skuadrën e Kosovës ka një numër lojtarësh që janë rritur në Zvicër.

Më pas raportimi i gazetarit të Blick përqëndrohet në rrugëtimin e familjes së dyshes, duke u përqëndruar në luftën që agresioni serb e zhvilloi në vendin tonë dhe masakroi, gra, fëmijë dhe pleq.

Varfëria në Kosovë është ende e lartë edhe sot

Historia pas saj fillon në vitet 1990. Edhe prindërit e Alitit dhe Kryeziut ikën në atë kohë në Zvicër, pa para dhe pa njohuri gjuhësore. “Kam respektin maksimal për atë që ndërtuan atëherë”, thotë Aliti, i cili shpjegon se babai i tij u largua nga shtëpia me dy vëllezër për shkak të vështirësive ekonomike.

Varfëria është ende e lartë, veçanërisht në zonat rurale të shtetit të ri ballkanik. “Kur erdhën në Zvicër, u lejuan të jetonin me një grua të moshuar. Pa pagesë, në këmbim ata e ndihmonin gruan në familje përveç punës së tyre në kantier. Aliti thekson se gjeneratat e ardhshme nuk duhet të harrojnë se Zvicra u dha migrantëve mundësinë për të punuar dhe për t’u integruar në atë kohë.

Por, shtëpia e prindërve mbetet në zemër. Qoftë vetëm për shkak të festave vjetore që i karakterizojnë të dy si fëmijë. Babai Kryeziut vjen nga një fshat afër Prishtinës. Aliti, nga ana tjetër, vjen nga Presheva. Kryeziu i ndjen udhëtimet aventureske, ndalet në Mal të Zi apo Shqipëri buzë detit, gjysma e fshatit që konvergon në mbërritje, fqinjët që i presin të ardhurit me shumë ushqime.

Shqipja flitet pothuajse gjithmonë në shtëpi

Kryeziu e krahason jetën e tij me skuadrën e Zurich. “Ne kemi përfaqësuar gjithashtu kombe të ndryshme në ekip, si nga Serbia, Kroacia, Spanja, Gjermania, Estonia apo Afrika… Ju merrni diçka me vete nga të gjitha. Dhe ju gjithashtu keni një miks në shtëpi”.

Përderisa Kryeziu flet shqip me prindërit e tij gjermanisht me motrat e tij, Aliti thotë: “Unë kryesisht mendoj në gjermanisht. Por, në shtëpi flasim shqip, është e rëndësishme për nënën time. Nëse do të kem ndonjëherë fëmijë, kështu do ta mbaj”. Që prej transferimit nga Suedia, Aliti jeton sërish pranë shtëpisë së prindërve në Bazel. Ai përshkruan se e sheh veten tipik kosovar, sidomos në fushë: “Shumë vullnet, shumë ambicie, shumë emocione”.

Në Kosovë, nga ana tjetër, sidomos në Përfaqësuese, “duhet ta nxjerrësh në vete zviceranin dhe të mbyllësh syrin”, siç shprehet ai. Me këtë nënkupton diskutimet emocionale në vend për ekipin. Kur ëndërron të kualifikohesh në Kampionatin Evropian për një kohë të gjatë përmes Ligës së Kombeve, ka një eufori të madhe. Por, kur pati disa humbje në kualifikueset e Kupës së Botës – gjë që i kushtoi trajnerit Bernard Challandes – kritikat ranë ujë.

Vizitë familjare në hotelin e ekipit

Duke folur për Challandes: njeriu nga Neuchatel kaloi nëpër hollin e hotelit të ekipit, duke qeshur dhe duke tundur kokën. “Njerëzit pothuajse janë ulur njëri mbi tjetrin në çdo cep të divanit”, thotë Kryeziu. Arsyeja: “Çdo lojtar ka vizita të shumta familjare, krenaria është e madhe. Një hotel ekipi i mbyllur hermetikisht? E pamendueshme në Kosovë!”.

Kryeziu: “Funksionon kështu: dikush nga familja telefonon dhe thotë do të kalojmë. Dhe pastaj vijnë 20 veta, por të gjithë i përkasin familjes së ngushtë. Aliti buzëqesh dhe shpjegon: “Madje ata mendojnë se do të ishte turp të mos vinte”.

Dy yjet e Zurich pajtohen: “Lidhja e ngushtë është një pikë qendrore në familjet kosovare. Edhe në Zvicër”. Aliti: “Kur kemi vizitorë, para shtëpisë tonë ka një varg të tërë makinash. Fqinjët kanë një ose dy makina”. Kryeziu shton: “Problemi është gatimi! Para çdo vizite, nëna ime pyet veten se sa njerëz do të vijnë”.

Mirëpo, edhe këtu personazhi zviceran ndonjëherë ndihet: “Kur vizitoni familjet, kujdesuni që numri i njerëzve të mos jetë i tepruar. Por vetëm në Zvicër. Askush në Kosovë nuk do ta mendonte këtë”, thotë duke qeshur Kryeziu.