Rindërtimi pas tërmetit në Thumanë, të moshuarit prej 9 muajsh jetojnë në çadër

Mersin dhe Zhulieta Koxhaj prej 9 muajsh jetojnë pa një çati mbi kokë.

Ashtu si shumë banorëve të tjerë të Thumanës, tërmeti i 26 nëntorit ua bëri të pabanueshme shtëpinë. Pasuria e vetme e dy të moshuarve janë këto dy çadra, të cilat u janë dhuruar nga disa individë.

“Shiko sa keq jetojmë. Gruaja fle këtu se është e sëmurë, unë në çadrën tjetër. E shikon si jam, në pikë më të vështirë”, thotë i moshuari.

Zhulieta vuan nga epilepsia dhe mungesa e një kujdestari ka përkeqësuar shumë gjendjen e saj shëndetësore.

“Tri ditë isha rrëzuar këtu dhe në atë moment kishte qenë burri këtu dhe s’mbaj mend asgjë më”, shprehet e moshuara.

Pas dimrit të vështirë, dy të moshuarve u duhet të përballojnë dhe temperaturat e larta, pa kushtet më minimale për gjendjen e tyre shëndetësore.

“Unë për vete e kam shumë të vështirë, sidomos në darkë një herë kam vështirë shumë”, thotë Zhulieta.

Si familja Koxhaj janë më dhjetëra në Thumanë. Disa, privatisht kanë mundur të gjejnë dhe kontejnerë, por temperatura në to gjatë verës është e papërballueshme.

Shpresa e vetme e tyre janë banesat që priten të ndërtohen.

“Premtime na kanë dhënë që për vit të ri do hyjmë në shtëpi të ri, por s’dimë gjë”, thotë një i moshuar.

Në vizitën e tij në muajin prill, kryeministri Rama, nga Thumana premtoi se kompanitë nënkontraktore do të punonin me 3 turne për të arritur objektivin, ndërtimin e banesave para vitit të ri. Por në vapën zhuritëse, ekskavatorët kanë ndalur dhe në Thumanë punohet vetëm me një turn.

Kur kanë kaluar 9 muaj nga tërmeti i 26 nëntorit, rindërtimi në Thumanë, ka mbetur në fazën e kanalizimeve.

Kompania nënkontraktore ka afat deri në fund të shtatorit për të përfunduar kanalizimet, që më pas të nisë puna për ndërtimin e banesave.

E deri atëherë, Zhulietës, Mersinit, e qindra banorëve të tjerë të Thumanës, u duhet të kalojnë dhe një dimër tjetër në çadër, pa kushtet më minimale e me frikën e shtuar prej pandemisë së COVID-19.