Shkruan Fadil Maloku

Vizioni për Ballkanin, është projekt për kthimin e ish Jugosllavisë (por,me minus Slloveninë dhe Kroacinë, e plus Shqipërinë)!
Fitohet përshtypja se eurokratët e Brukselit, e tanimë edhe këta të Samitit të Triestës (që po mbahet këto ditë përcëlluese në Itali) me konceptin apo projektin e “Ballkanit Perëndimor”, kanë në mendje krijimin e një punëtorie të atillë socio-politike, prej nga do të prodhoheshin modele të atilla që do të ishin të zhveshura shumë nga fuqia e sovranitetit shtetëror. Së këndejmi, mendimi ynë në këtë drejtim është se Ballkani Perëndimor në një mënyrë do të jetë ai zinxhiri kryesor i rrumbullakimit të procesit të globalizimit në gjithë Evropën, e ndoshta edhe më gjerë. Tekefundit, këtë e dëshmojnë edhe operacionet ushtarake që i ka ushtruar diskursi politik i NATO-s në këto vitet e fundit në këtë pjesë të botës.

Projektet e burokratëve për rregullimin e Ballkanit
Duket që kah hapësirat e Ballkanit Perëndimor, kur është në pyetje çështja e rajonizimit, ndër projektet që më së shumti gjer tani kanë hasur mirëkuptim jo vetëm ndër qarqet e qendrave të vendosjes politike, por edhe ekonomike (është fjala për kompanitë e mëdha transnacionale) si KTN-të, etj, janë ato që kanë të bëjnë me rikonfigurimin e Ballkanit në formë të një tërësie unike. Këto projekte do theksuar që mbesin ende për t’u diskutuar në nivelet politike, ngaqë situata e tanishme me plot të pasiguri imponon një rezervë të pathënë për to.
Këto projekte mund të përmblidhen në gjithsej katër iniciativa:
1. Iniciativa amerikane për Evropën Juglindore (SEC) ;
2. Iniciativa e Bashkësisë Evropiane:
3. Rruga e ashtuquajtur e integrimeve pansllave;
4. Iniciativa autonome e vendeve Ballkanike.

Integrimi është një proces i cili që nga e kaluara ka zgjuar interesime sidomos për identitetet dhe vendet të cilat kanë fuqi dhe ekonomi të zhvilluar në nivel të lartë. Ky konstatim, në rastin e Evropës padyshim që i takon një Gjermanie e një France, të cilat kanë me vete kapacitete njerëzore dhe resurse ekonomike që ta iniciojnë idenë e një kulmi të përbashkët, gjithnjë sipas modelit Amerikan.
Do theksuar që BE-në, e kanë përcjellë disa veçori që u manifestuan si produkt i aprovimit të “Planit të Schumanit”. Ndër to, katra sosh janë më të rëndësishme për t’u përmendur në këtë rast. E ato janë:
1. Liria e vendosjes së mekanizmave të apostrofuar në mënyrë të pavarur nga organet dhe mekanizmat e vet shtetërorë dhe nga qeveritë e tyre;

2. Vendimet e aprovuara drejtpërdrejt i obligonin të gjitha shtetet anëtare, edhe atëherë kur vendimet nuk merreshin në mënyrë unanime;

3. Vendimet e organeve të këtij mekanizmi mbinacional i obligojnë të gjithë personat juridikë të vendeve nënshkruese të marrëveshjes;

4. Anëtarët pjesëmarrës të këtij mekanizmi mbinacional, në mënyrë të drejtpërdrejtë janë njëherit edhe përfaqësues të qytetarëve të vendeve prej nga vijnë, e jo të shteteve, ngaqë zgjidhen në mënyrë të drejtpërdrejtë nga vota e qytetarëve. Duket se për t’u realizuar “ëndrra” e bashkimit të Europës, ajo më parë duhet të kalojë nëpër disa pengesa apo procese gati të patejkaluara integrative, në formë konglomeratesh që edhe tani janë duke u shfaqur herë pas herë….