Në prill të vitit 2017, Presidenti Donald Trump urdhëroi një sulm me raketa kundër regjimit të Bashar al-Assad në Siri si përgjigjje kundër përdorimit të armëve kimike.

Unë e mbështeta veprimin, sepse mendova se ishte me vlerë ndëshkimi i një regjimi për përdorimin e këtyre armëve të tmerrshme.

Isha i gëzuar që e shikoja se Presidenti Donald Trump, i cili kishte bërë fushatë për konceptimin më të ngushtë të mundshëm të interesave të Amerikës në botë, por pranonte disa vlera të gjëra globale. Dhe më në fund, u sigurova që Trump ishte i gatshëm të vepronte me forcë kundër Vladimir Putinit, me të cilin deri atëherë kishte bërë një flirtim të çuditshëm me të.

Për të gjitha këro arsye, e mbështes përdorimin e pushtetit ushtarak amerikan të Presidentit Trump, veçanërisht pasi që kjo kohë është bërë në bashkëpunim me Britaninë dhe Francën.

Jemi duke jetuar në një kohë kur shumë institucione dhe vlera globale që u ndërtuan gjatë dekadave po shkatërrohen ose janë nën kërcënim.  Të merren masa për të zbatuar në mënyrë simbolike normën kundër përdorimit të armëve kimike është e vlefshme.

Megjithatë, kjo nuk e ndryshon aspak realitetin, sepse administara e Trump nuk ka strategji për Sirinë. Në të vërtetë, ju mund të shihni mungesë në qasjen e saj me faktin se ditë para se të vendoste për një ndërhyrje ushtarake, Trump kishte njoftuar trupat amerikane se shumë shpejt do të tërhiqeshin nga Siria.

Vërshimi i Trump është thjesht një version i rritur i dilemës që Shtetet e Bashkuara kanë hasur që nga fillimi i luftës civile siriane. Ajo ka dashur të kënaqet me forcat e demokracisë. Është tronditur nga brutaliteti i Asadit. Ajo ka njohur rreziqet e zonave të paligjshme në të cilat radikalët islamikë si ISIS mund të dalin. Por, ajo nuk ka gjetur një partner të qëndrueshëm dhe të moderuar në terren në Siri që ishte efektiv.

Pra, nën administratën e Obamës, politika u bë më e dëshiruar se sa strategjitë.

Njoftuan se Assad duhet të largohet, por u përmbajtën për ta bërë atë. Luftoni ISIS, por kufizoni përfshirjen amerikane në atë qëllim specifik. Dhe të ndërmarrin veprime për të penguar përdorimin e armëve kimike. Në rastin e Obamës, kjo përfshinte bashkëpunimin me rusët për të konfiskuar rezervat e Asadit. Në rastin e Trump ka qenë dy sulme të kufizuara.

Megjithatë qasja është e ngjajshme. Presidenti Trump, si Obama është i kujdesshëm ndaj përfshirjes amerikane dhe ende nuk mund të qëndrojë krejtësisht, kështuqë në mënyrë diskrete ai ka përdorur fuqinë amerikanë pa u përfshirë në konfliktin sirian.

Kjo është një shenjë ndoshta e opsioneve të pakta të Amerikës që në Siri që tregon se Trump ka vepruar ndryshe nga Barack Obama. /cnn/ Përktheu:http://arbresh.info