Për shumë vëzhgues në Bruksel, muzgu i Angela Merkel në Berlin, e cila tani ka vendosur që të mos kandidojë për lidere të CDU-së, nuk është befasi.

Pas samitit të dështuar të refugjatëve në BE, gazeta Politico shkroi se Angela Merkel “do të dorëzohet para se të arrijë vera”.

Kancelarja e hekurt kishte vuajtur keq për shkak të grindjeve të brendshme të koalicionit të sa të madh mes CDU, CSU dhe SPD.

Kjo ishte edhe para zgjedhjeve të shtatorit në Bavari dhe Hessen, ku edhe përjetoi humbjen më të madhe. Por edhe atëherë, ishte e qartë se politika e Merkelit për politikën e refugjatëve në 2015 kishte arritur të ngrejë kokën e shumë popullistëve në vendet e BE-së.  Ajo nuk ishte në gjendje të zbatonte solidaritetin që kërkonin politikat e emigracionit, ose të bëjë shpërndarjen e detyrueshme të refugjatëve. Vetëm kohët e fundit ajo ka mbështetur mbylljen e kufijve të jashtëm të BE ndërsa krijoi qendrat e azilit në Afrikën e Veriut.

Shumë në Poloni, Hungari dhe Itali vështirë se do të derdhin lot për largimin e Merkelit. Shumë politikanë në shtetet e rrënuara nga krizat financiare e konsiderojnë rolin e Merkelit vetëm në kapërcimin e krizës financiare dhe kriza në Greqi, Qipro, Portugali, Spanjë, Irlandë dhe tani në Itali, mund të gabohen nëse e quajë shumë të ngurtë dhe shumë të orientuar drejt ashpërsimit.

“Natyrisht, Europa pa Merkelin është e mundshme”, tha Janis Emmanouilidis, kreu i think tank i Qendrës Europianë të Politikave. “Nëse keni një rol udhëheqës si Gjermania dhe kancelarja e saj, atëherë natyrisht që do të ketë vende që nuk janë të kënaqur me atë që po bën Gjermania”, tha ai. Si i tillë, shpjegoi ai, do të ketë njerëz në Europën Lindore dhe Jugore të cilët do të jenë të kënaqur kur kancelarja të ketë zbritur nga froni.

Merkel nënvlerësoi çështjen e refugjatëve, tha Matteo Salvini, ministri i brendshëm radikal i Italisë për DË. Me sytë e hedhur drejt zgjedhjeve të së dieles në Hessen, Salvini tha se rezultati ishte një  “goditje me çekan” për Merkelin.

Sipas Emmanouilidis, shumë shtete të BE-së e vlerësojën atë, jo vetëm se ishte liderja më e gjatë e qeverisë në bllok, por edhe se ka më shumë përvojë në Europë. Ai shton se njerëzit e kanë vlerësuar stabilitetin e saj në Berlin, sidomos në një kohë shumë të pasigurtë.

Për muaj të tërë, vendimet për migracionin, Brexit ose reforma e eurozonës në nivel të BE-së janë shtyrë, pjesërisht edhe për hezitimin e kancelares e cila ishte e zënë duke ndërtuar koalicion në shtëpinë  esaj.

Megjithatë, ministri i financave gjermane i financave dhe presidenti aktual i Bundestagut, Ëolfgang Schäuble, në një intervistë për DË ka thënë se “pozita e saj është e fortë” dhe ka gjasa që ajo të qëndrojë si kancelare për vitet që vijnë.

Gjermania, shteti më i fortë ekonomikisht, natyrisht që do të ketë në dorë frenat e BE-së. diplomatët e BE-së nuk presin përparim në negociatat mbi buxhetin e përbashkët të BE-së përpara zgjedhjeve të vitit 2019.

Gjithashtu mbetet e paqartë se çfarë do të thotë tërheqja e Merkel nëpër Manfred Ëeber, një anëtar i CSU, i cili shpreson të kandidojë si kandidati kryesor i Partisë Popullore Europiane javën e ardhshme. Aktualisht kreu i qeverisë gjermanë ka një zë vendimtar në këtë çështje.

Presidenti francez Emmanuel Macron nuk ka gjasa të jetë shumë i kënaqur nga largimi i Merkelit. Me ndihmën e mikeshës së tij më të mirë, ai planifikoi të avanconte axhendën e reformave të tij për bashkimin monetar. Kjo është një periudhe e madhe e pasigurisë së Macron.

Megjithatë, kjo është një mundësi e mirë që Franca të merr në dorë frenat e BE-së./DW/ Përktheu: Arbresh.info/