Ndoshta kushdo që ka dëgjuar muzikë live mund të konfirmojë se tingëllon shumë më mirë sesa kur dëgjojmë të njëjtën muzikë, për shembull, përmes telefonit në kufje.

Koncertet e grupeve tona të preferuara madje mund të na bëjnë të qajmë kur ata luajnë në skenë.

Shkencëtarët nga Zvicra kanë bërë kërkime dhe kanë gjetur përgjigjen se pse jemi kaq emocionues kur dëgjojmë muzikë live.

Dëgjimi i muzikës live mund të jetë më emocionues se dëgjimi i muzikës së regjistruar sepse shkakton më shumë aktivitet në pjesën e trurit që lidhet me përpunimin e emocioneve.

Saša Fruholz nga Universiteti i Zyrihut në Zvicër dhe kolegët e tij kompozuan 12 pjesë muzikore që zgjasin 30 sekonda. Gjysma e kompozimeve janë shkruar me synimin për të përcjellë emocione negative, si trishtim dhe zemërim.

Ato janë më të ngadalta, më pak harmonike dhe përmbajnë më shumë akorde të vogla se këngët e tjera, të shkruara për të ngjallur emocione pozitive.

Më pas ata rekrutuan 27 persona, të cilët nuk kishin asnjë trajnim muzikor, për t’i dëgjuar këto 12 pjesë dy herë, një herë si një performancë live nga një pianist, të cilën pjesëmarrësit e dëgjuan nga altoparlantët dhe një herë në një regjistrim audio.

Rendi në të cilin ata u dëgjuan u caktua në mënyrë të rastësishme, me 30 sekonda heshtje midis kasetave. Pjesëmarrësit nuk e dinin se kur dëgjuan regjistrimin dhe kur dëgjuan muzikën live.

Studiuesit zbuluan se performancat e drejtpërdrejta të kompozimeve negative dhe pozitive çojnë në rritjen e aktivitetit të trurit në amigdalën e majtë, një zonë e trurit e lidhur fort me atribuimin e stimujve ndijor ndaj emocioneve të caktuara (të tilla si tingujt).

Ndërkohë, meloditë e regjistruara shkaktuan shumë më pak dhe shumë më tepër aktivitet jokonsistent në amigdalën e majtë. Kjo korrespondonte me atë se sa “emocionale” e vlerësuan pjesëmarrësit çdo pjesë muzikore pas eksperimentit, shkruan “New Scientist“.