Një sëmundje, një aksident, fundi i një dashurie ose një situatë e papritur: ngjarje që ndryshojnë dukshëm perceptimin e gjërave për ne. Sepse nëse është e vërtetë që kur kjo ndodh, koha duket se ndalet, është po aq e vërtetë që në këto momente të marrim kuptimin e vërtetë të jetës.

Çdo ditë ne jemi të zhytur në një mijë angazhime dhe midis shtëpisë, punës dhe fëmijëve, rutina jonë na vë poshtë. Në mënyrë të pashmangshme e gjejmë veten duke mbijetuar, duke lënë pas dore gjërat që janë me të vërtetë të rëndësishme, para së gjithash, për veten dhe për dashuritë tona.

Sidoqoftë, ndodh që ne të mësohemi të mos e kalojmë kohën me ata që duam dhe më keq i përshtatemi asaj jete që nuk na takon më, por jemi aq të lodhur sa as nuk e kuptojmë, derisa diçka të ndryshojë gjithçka.

Dhe kur një ngjarje e papritur na prish rutinën, mbase mund të hapim sytë dhe të përmirësojmë jetën tonë. Pra, edhe nga përvoja më e dhimbshme mund të mësojmë diçka, vlerën e kohës sonë.

Kjo sigurisht nuk do të thotë që ne nuk mund të kemi më zakonet tona ose nuk duhet të kujdesemi për detyrat tona. Vlerësimi i jetës, përmirësimi i saj do të thotë të hapim sytë dhe t’i kushtojmë vëmendje edhe gjërave më të vogla dhe në dukje banale, siç është puthja e natës së mirë për fëmijët, ose biseda me nënën, apo përqafimet dhe puthjet e dhëna për ata që duam.

T’i japësh vlerë jetës do të thotë të fitojmë kohën që duhet t’ua kushtojmë atyre që duam, do të thotë të jemi të vetëdijshëm se kush jemi dhe për gjithçka që kemi dhe të luftojmë çdo ditë për ta mbajtur atë.

Do të thotë të jetojmë çdo ditë sikur të ishte një ditë e re dhe të falënderojmë që e kemi kaluar si duam dhe me njerëzit që duam. Ndonjëherë, për fat të keq, harrojmë që kemi lënë pas dore gjërat e rëndësishme, për të ndjekur të tjera gjëra, të kota ose të panevojshme. Dhe shpesh, pikërisht si rezultat i ngjarjeve të dhimbshme, kuptojmë se edhe më e vogla e gjërave, është një dhuratë.

Pra, le të shijojmë këto dhurata nga jeta, le të lëmë pas gjithçka që nuk meriton kohën dhe energjinë tonë. Jeta na përket neve, dhe koha ka ardhur për të qenë të lumtur. / bota.al