Një studim i publikuar në “Neuroscience and Biobehavioral Revieës’, tregon se alkooli dhe oksitocina (hormoni i dashurisë) kanë efekte shumë të ngjashëm në tru, për të mos thënë identikë.

Lidhja kimike

Oksitocina është një hormon i prodhuar nga hipotalamusi dhe është thelbësor në çimentimin e marrëdhënies nënë-bir. Gjithashtu ai luan një rol kyç në ndërveprimet sociale. Kulmi  i oksitocinës  përkon edhe në momentet më të rëndësishme të dashurisë, nga përqafimi apo orgazma.

Pro dhe kundra

Ky mekanizëm ushqen sjellje pro-sociale, si altruizmi, bujaria, ndjeshmëria, dhe na bën më të aftë për të flirtuar apo për të hedhur hapin e parë. Por ky mbi-besim, mund të ushqejë dinamikën e pakëndshme të sjelljes për të cilin ne flasim pak, ndoshta për shkak të pseudonimit”hormon dashurie.”

Anët e errëta

Ian Mitchell dhe kolegët nga Shkolla e Psikologjisë, Universiteti i Birmingham (UK), krahasuan efektet neurologjike të një personi të varur nga alkooli dhe një doze oksitocine. Dy substancat duken se kapin receptorë të ndryshëm në tru, por veprojnë në mënyrë të ngjashme në receptorët GABA. Këto qarqe nervore kontrollojnë mënyrën se si ne e perceptojnë ankthin dhe stresin në situata sociale (për shembull, gjatë një intervistë për punë, ose kur ne i kërkojmë dikujt për të dalë, por që nuk e njohim. Alkooli dhe oksitocina mund të ndihmojnë që situata jonë të jetë më pak e frikshme.

Kurajozë dhe të pacipë

Në të njëjtën kohë, këto dy substanca mund të shkaktojnë situata të rrezikshme shoqërore. Njerëzit mund të bëhen më agresive dhe  ka të ngjarë që të jenë më ziliqarë apo më pak socialë.  Duke vepruar në mekanizmat që rregullojnë frikën, ata mund të marrin rreziqe të panevojshme, sepse iu është rritur besimi në mënyrë të ekzagjeruar,(për të mos përmendur efektet negative që alkooli ka në shëndetin tonë).