Një brez i ri shqiptar, po fillon rrugën e dijes me Abetaren e Përbashkët Unike. Kështu po materializohet frymëzimi i trashëguar ndër breza, që na ka mbajtur të lidhur gjithmonë, tha Kryeministri i Republikës së Kosovës, Albin Kurti, me rastin e përurimit të Abetares së Përbashkët Unike.

Në ceremoninë e organizuar në Gjakovë, së bashku me Ministren e Arsimit dhe Sportit të Republikës së Shqipërisë, Evis Kushi dhe Ministren e Arsimit, Shkencës, Teknologjisë dhe Inovacionit të Republikës së Kosovës, Arbërie Nagavci, Kryeministri Kurti kujtoi angazhimin ndër breza për ruajtën e gjuhës shqipe.

Në ditë si këto, duhet kujtuar puna e sakrifica e të gjithë atdhetarëve, intelektualëve të pathyeshëm, albanologëve të pakompromis, studiuesve, mësimdhënësve e kontribuuesve të parezervë, grave e burrave, që në kohët më të vështira, e ruajtën gjuhën tonë shqipe, pasurinë tonë të përbashkët, tha ai.

Jam i lumtur andaj sot që kemi në duar këtë abetare, për të cilën u zotuam me marrëveshjen nga mbledhja e përbashkët e dy Qeverive tona në nëntor të vitit të kaluar, shtoi kryeministri Kurti.

Kryeministri theksoi se Qeveria e Republikës së Kosovës po punon në mbështetje të shqiptarëve kudo që janë, e këtë po e bëjmë në bashkërendim me Qeverinë e Shqipërisë. Sepse vetëm bashkë, krah për krah me njëri-tjetrin, mund t’i shtyjmë përpara interesat tona për zhvillim e përparim në çdo fushë, tha ai.

Qeveria e Republikës së Kosovës së bashku me institucionet e Republikës së Shqipërisë ka përgatitur edhe tekstin e nivelit të parë “Gjuha shqipe dhe kultura shqiptare” dedikuar fëmijëve tanë në mërgatë, që do të shpërndahet gjatë muajit shtator.

Fjala e plotë e Kryeministrit Kurti:

E nderuar Ministre e Arsimit dhe Sportit në Republikën e Shqipërisë, znj. Evis Kushi,

E nderuara Ministre e Arsimit, Shkencës, Teknologjisë dhe Inovacionit në Republikën e Kosovës, znj. Arbërie Nagavci,

I nderuar ambasador Minxhozi,

Të nderuar autorë të Abetares, znj.Mimoza Gjokutaj, z.Naser Zabeli, znj.Saranda Kumnova Pozhegu dhe znj.Tereza Babasuli,

Të nderuar mësues, mësuese e profesorë, veteranë të arsimit, e dashura znj.Purrini,

Të dashur nxënës e nxënëse,

Mirë se po takohemi në këtë ditë të bukur shtatori, këtu në Amfiteatrin e Parkut që mban emrin e poetit të vargjeve kushtrim, Ali Podrimja.

Janë bërë 178 vjet, prej kur Naum Veqilharxhi botoi Qarkoren dhe Evetorin e Parë.

Kanë kaluar 114 vite, prej kur dijetarët shqiptarë nga të gjitha trevat shqiptare u mblodhën në Kongresin e Manastirit, apo siç e njohim Kongresin e Alfabetit, për njësimin e alfabetit të gjuhës shqipe.

Kështu u jetësua alfabeti i përbashkët i gjuhës shqipe, të cilin nga sot, fëmijët tanë, anembanë viseve të banuara me shqiptarë, do ta mësojnë si Abetare e Përbashkët dhe Unike.

Populli ynë e di se përbashkimi është i domosdoshëm për të mirën e gjithmbarshme të kombit, për ecjen e tij përpara.

Sikurse në periudha të ndryshme historike, kur prijësit tonë u bënë bashkë dhe ndërtuan kalimin prej ndjenjës së fuqishme identitare te vetëdija e lartë kombëtare, jemi ne që tani duhet ta vazhdojmë jetësimin e idesë politike, në programe e politika zhvillimore, në aktivitete të përbashkëta edukative e arsimore.

Të nderuar të pranishëm,

Fati i shkollës shqipe ka qenë i lidhur ngushtë me fatin e kombit tonë. Raporti në mes të gjuhës dhe kombit është historik. Nëpërmjet gjuhës është mësuar në mënyrë të drejtë dashuria për kombin.

Sot, në gjirin e barazisë e të lirisë, kombin tonë e përbashkon edhe kjo abetare. Një brez i ri shqiptar, po fillon rrugën e dijes me Abetaren e Përbashkët Unike. Kështu po materializohet frymëzimi i trashëguar ndër breza, që na ka mbajtur të lidhur gjithmonë.

Në ditë si këto, duhet kujtuar puna e sakrifica e të gjithë atdhetarëve, intelektualëve të pathyeshëm, albanologëve të pakompromis, studiuesve, mësimdhënësve e kontribuuesve të parezervë, grave e burrave, që në kohët më të vështira, e ruajtën gjuhën tonë shqipe, pasurinë tonë të përbashkët.

Të gjitha ato pena, që s’u shtjerrën, po u kthyen në flakadan ndriçues të rrugës drejt dritës të diturisë. Nënat, që me ninullat e tyre, rritën fëmijët e tyre dhe gjuhën. Poetët që kënduan edhe kur jetonin me vdekjen. Heronjtë tanë që ranë, që ne të jetojmë ëndrrën e tyre të lirisë e të bashkimit.

Jam i lumtur andaj sot që kemi në duar këtë abetare, për të cilën u zotuam me marrëveshjen nga mbledhja e përbashkët e dy Qeverive tona në nëntor të vitit të kaluar.

Së bashku me institucionet e Republikës së Shqipërisë kemi përgatitur edhe tekstin e nivelit të parë “Gjuha shqipe dhe kultura shqiptare” dedikuar fëmijëve tanë në mërgatë, e që do të shpërndahet po ashtu gjatë këtij muaji shtator.

Qeveria jonë po punon në mbështetje të shqiptarëve kudo që janë, e këtë po e bëjmë në bashkërendim me Qeverinë e Shqipërisë. Sepse vetëm bashkë, krah për krah me njëri-tjetrin, mund t’i shtyjmë përpara interesat tona për zhvillim e përparim në çdo fushë.

Të dashur nxënës,

Fëmijëria është koha kur mbjellët edhe dija edhe morali, ngase mbresat e viteve të para të jetës janë të vetmet që koha nuk do të mund t’i zhdukë kurrë. Krahas dijes shkencore, në sofrën e mendjes suaj, shkolla do të shtrojë edhe edukimin vleror, që do të bëhet pjesë formuese shpirtërore e juaja, e shpresë për të ardhmen tonë.

Udha e shkronjave që na solli deri këtu është e gjatë dhe e vështirë.
U qoftë e mbarë rruga e diturisë, të gjithë juve, vajza e djem, që do të mësoni Abecenë nga ky libër, me përplot diell brenda fletave të tij. /arbresh.info/