Midis 25 dhe 30 vjet. Por kurrë nuk është tepër vonë, thjesht duhet të gjeni personin e duhur.

Mosha mesatare e amësisë është rritur nga 24 në 29 vjeç. Por, sot një fëmijë mund të kesh edhe në moshën 40 ose 50 vjeç. Kjo nuk do të thotë që ta shtyni gjithmonë moshën. Përkundrazi, gratë mund të ndjehen të lira të kenë fëmijë në çdo moshë.

Jeta është zgjatur, mënyrat e jetesës përmirësohen dhe madje edhe koha e amësisë ka ndryshuar. Dhe nëse deri para disa vitesh mosha mesatare e grave për të pasur një fëmijë ishte 24 vjeç, tani është rritur në 29 vjeç. Përveç faktorit biologjik, elementi social dhe ekonomik i shtohet faktorit biologjik.

Përveç faktorit biologjik, elementi social dhe ekonomik i shtohet faktorit biologjik. Një pasiguri më e madhe e autonomisë, nga puna në mbështetjen e shtetit për të rritur një fëmijë, shtyn të zgjasë kohën e amësisë, për fat të keq derisa të avullon. Një pasiguri më e madhe e autonomisë, nga puna në mbështetjen e shtetit për të rritur një fëmijë, shtyn të zgjatet koha e amësisë.

Një hulumtim i botuar kohët e fundit në New York Times përcakton dy variabla që e distancojnë moshën e nënave të reja. Gratë që jetojnë në qytetet e bregdetit, më të pasura dhe me shërbime më të mira publike, kanë fëmijën e parë rreth 31-32 vjeç. Më vonë se mesatarja. Ndërkohë, gratë që jetojnë në zonat e brendshme dhe ato rurale kanë fëmijën e tyre të parë rreth moshës 20-vjeçare.

Një ndryshim i dytë, megjithatë, ka të bëjë me faktorin e arsimit: vajzat, edhe në fillim të njëzetave të tyre, pa arsim të lartë e cilësojnë amësinë si një mënyrë shpëtimi dhe emancipimi dhe prandaj ata kanë fëmijë më parë. Në të dyja rastet, siç mund ta shihni, ndryshimi shkurton universin femëror në dy, duke i shtyrë gratë më pak të sigurta (nga vendi ku ata jetojnë në studimet e tyre) në zgjedhje më të shpejta dhe më pak të qëndrueshme. Një diskriminim tepër i çuditshëm, që ka të bëjë me të ardhurat.

Edhe krahasuar me një zgjedhje të tillë emocionale si amësia. Duke u kthyer tek aspekti më personal dhe më pak social, kërkimi më i besueshëm shkencor mbi moshën e duhur për të pasur një fëmijë mbetet ai që është publikuar në Gazetën Shëndetësore dhe Sociale, në të cilën periudha është e kufizuar në mes 25 dhe 30 vjeç. Një periudhë në të cilën gratë kanë pjekurinë e duhur për të bërë zgjedhje kaq të rëndësishme dhe trupi është në kushtet më të mira për të konceptuar një fëmijë.

Ndryshimi i madh qëndron në faktin se sot gratë mund të ndjehen të lira të bëjnë një fëmijë në çdo moshë, madje edhe në 40 dhe 50 vjeç, objektiva të paarritshme deri para pak kohe. Kjo nuk do të thotë të shtyni kohën vazhdimisht, duke i dhënë gjithmonë përparësi diçkaje tjetër, siç është karriera. Por sigurisht që është një element që e bën gruan më të lirë dhe më të fortë në marrjen e zgjedhjeve të saj, pa e ndjerë atë lëndë në derë si një mënyrë e lehtë për t’u larguar nga një familje shtypëse ose një status bindës. Përkundrazi, më shumë sesa mosha biologjike, gratë në bërjen e fëmijëve duhet të mendojnë për faktorë të tjerë.

Ndërgjegjësimi për futjen në jetën tuaj një element përgjegjësie që do të zgjasë përgjithmonë. Fëmija është një akt dashurie (i përjetshëm), një zgjedhje që ndryshon gjithçka, një projekt jetësor që mishërohet në një person.

Prandaj faktori i dytë vendimtar: zgjedhja e partnerit. Gratë mund të gabojnë me të dashurin, të fejuarin, burrin: është një gjë që ndodh dhe thjesht ju duhet të shëroni plagët dhe të ecni përpara. Por, nuk mund të gaboni me babanë e fëmijëve tuaj: çmimi pastaj bëhet shumë më i lartë dhe ju rrezikoni ta paguani atë për gjithë jetën.

Të ndjehesh e lirë dhe përgjegjëse në momentin që zgjidhni për të bërë fëmijë, pa këto dy faktorë (përgjegjësia dhe zgjedhja e drejtë e njeriut), nuk duhet ta zvarritë gruan shumë larg. Rreziku është më i keq se çdo bast, dhe rezulton në mosnjohjen e kënaqësisë absolute të amësisë. Një kënaqësi që ndan botën femërore në dy: gratë që kanë fëmijë dhe gra që nuk kanë fëmijë. /Telegrafi/