Në fshatin e lashtë malor të Sar Agha Seyed çatitë e shtëpive kanë një qëllim të dyfishtë; ato nuk janë vetëm mbulesa e tyre mbrojtëse por dhe rruga e kalimit për banesat mbi to, në faqen e malit.

Ekspertët besojnë se fshati i rrallë daton prej kohës së paleolitit dhe ashtu si shumë vendbanime të kësaj zone është gdhendur në faqen e malit nga kolonët e parë të ardhur në zonë, çka daton mijëra vjet më parë.

Aktualisht i vetmi dokument ekzistues për vjetërsinë e Sir Agha Seyed është historia e familjes Imamzah, që tregon për rezidencën e saj aty prej të paktën 600 vjet më parë.

Njerëzit në zonë fitonin jetesën e tyre me anë të bujqësisë dhe vitet e fundit në të është rritur dhe turizmi.

Fshati gjendet në zemër të maleve Zagros, 135 km larg Shahrekord dhe 230 km larg Isfahan në zonat qendrore të Iranit.

Shtëpitë e tij janë vendosur thuajse njëra mbi tjetrën, teksa janë ndërtuar në mënyrë të vazhdueshme me baltë, gur dhe dru.

Por ato janë gjithsesi të forta e me mure të gjera për të parandaluar që i ftohti dimrit të hyjë brenda.

Gratë e fshatit gatuajnë ushqimin në soba me dru dhe pjekin bukën në furrat e tyre. Produktet e tyre përfshijnë drithërat, patate dhe gjithashtu bulmetin nga kafshët e kultivuara. Gratë e Sar Agha Seyed punojnë përkrah burrave të tyre, thurrin tenda nga leshi i dhive, të cilin e punojnë gjithashtu në mënyrë artizanale.

Rezidentët luajnë muzikë në instrumentin vendas Sorna (i njohu në krahinën e Lorestan), dhe kryejnë kërcime tradicionale në ceremoni.

Mes gatimeve të njohura përmendet Ash Kardin, e cila gatuhet me një bimë vendase mali, me oriz dhe erëza të tjera, e shoqëruar me bukë Golak e cila prodhohet nga mielli i frytit të lisit.

Banorët e Sir Agha Seyed ndjekin rregullisht ceremonitë dhe besimet fetare, me rite të gjera të mbajtura në ditë festash dhe në muajin e Ramazanit.