Paneli i Apelit ka refuzuar ankesën e mbrojtjes së Kadri Veselit, të ushtruar ndaj vendimit të tretë për pjesëmarrjen e viktimave, të marrë nga gjyqtari paraprak, Nicolas Guillou.

Në këtë vendim, thuhet se Paneli konstaton se anonimiteti i Viktimave Pjesëmarrëse në Procedurë (VPP), në këtë fazë të procedurës, nuk cenon të drejtat themelore kushtetuese dhe ndërkombëtare të njeriut të të akuzuarve.

Në vendim thuhet se Paneli së pari vëren se në vendimin e kundërshtuar, gjyqtari i procedurës paraprake konkludoi se “Rregullat parashikojnë anonimitetin për viktimat” në bazë të asaj që: (i) Rregulli 113 (1) dhe (2) i Rregullores parasheh që formularët e aplikimit për viktimën dhe identiteti i aplikantëve nuk do t’u zbulohen palëve; dhe (ii) Rregulli 113(5) parashikon që gjyqtari i procedurës paraprake mund të japë masa mbrojtëse për viktimat e pranuara sipas rregullit 80, i cili “përmban arsenalin e plotë të masave mbrojtëse”, duke përfshirë moszbulimin e identitetit të viktimave për palët.

Sipas vendimit, Paneli rikujton se neni 23 (1) i Ligjit thekson se Rregullat “duhet të ofrojnë mbrojtjen e viktimave dhe dëshmitarëve duke përfshirë sigurinë, mirëqenien fizike dhe psikologjike, dinjitetin dhe privatësinë e tyre” dhe se “masa të tilla mbrojtëse do të përfshijë mbrojtjen e identitetit”.

Tutje, thuhet se Paneli vëren se Rregulla 113 (1) dhe (2) rregullon natyrën e pazbulueshme të formularëve të aplikimit për VPP-të, duke përfshirë identitetin e aplikantëve.

“Megjithatë, rregulli 113 (2) i Rregullave parashikon që Zyra për Pjesëmarrjen e Viktimave (ZPV) gjithashtu do të paraqesë “një kërkesë për masa mbrojtëse sipas Rregullës 80” aty ku është e zbatueshme, dhe Rregulli 113 (5) thotë se paneli kompetent do të marrë një vendim të arsyetuar për një kërkesë të tillë për masat mbrojtëse sipas rregullit 80. Siç është vënë në dukje saktë nga gjyqtari i procedurës paraprake, rregulli 113 (2) dhe (5) i Rregullores i referohet rregullit 80 në tërësi dhe i jep atij fuqinë për të urdhëruar, mes “arsenalit të plotë të masat mbrojtëse”, moszbulimin e palëve të identitetit të viktimave sipas rregullit 80 (4) (e) (i)”, thuhet në këtë vendim.

Vendimi thotë se Paneli nuk e gjen bindës argumentin e pambështetur të Veselit se rregulla 80 (4) (e) (i) e Rregullores është masë dytësore, e cila i jep efekt një mase ekzistuese mbrojtëse, apo fakti që rregulla 80 (4) (e) (ii) parashikon “anonimitetin e plotë të një dëshmitari” përjashton mundësinë e dhënies së anonimitetit të VPP-ve.

Paneli ka konstatuar se gjyqtari i procedurës paraprake nuk ka gabuar duke mos u angazhuar më tej me këto argumente.

“Në lidhje me argumentin e Veselit se anonimiteti për VPP-të nuk është paraparë me tekstet ligjore të ndonjë gjykate apo tribunali tjetër vendor apo ndërkombëtar, Paneli vëren se neni 224 i KPPK-së, të cilit në mënyrë specifike i referohet neni 23 (1) i Ligjit, parasheh që gjyqtari kompetent mund të urdhërojë anonimitetin për të dëmtuarin (i quajtur edhe “viktimë”) nga i pandehuri dhe mbrojtësi në kushte të caktuara dhe sipas një procedure të caktuar”, thuhet në vendim.

Sipas vendimit, duke vërejtur se palët e dëmtuara janë “palë në procedurë” sipas ligjit të Kosovës, Paneli thekson se KPPK-ja parasheh kështu mundësinë e anonimitetit të viktimave, të drejtat pjesëmarrëse të të cilave janë më të gjera se ato të VPP-ve para Dhomave të Specializuara.

Në dritën e dispozitave të KPPK-së, kornizës ligjore të Dhomave të Specializuara dhe praktikës së GJNP-së të diskutuar më poshtë, Paneli thuhet se hedh poshtë argumentin e lartpërmendur të Veselit, raporton Betimi për Drejtësi.

“Në përfundim, Kolegji konstaton se gjyqtari i procedurës paraprake nuk gaboi në përfundimin se Rregullat parashikojnë anonimitetin për viktimat dhe se anonimiteti i viktimave që marrin pjesë në procedurat para Dhomës së Specializuar është një masë e vlefshme mbrojtëse në përputhje me nenet 22 dhe 23 të Ligji dhe Rregullat 80 dhe 113 të Rregullores”, thuhet në këtë vendim.

Tutje, thuhet se Paneli i Apelit rikujton se viktimave u lejohet të bëjnë përfaqësime përmes avokatit të viktimave gjatë procedurës paragjyqësore dhe gjykimit, “kur preken interesat personale të viktimave dhe vetëm kur kjo nuk është paragjykuese ose në kundërshtim me të drejtat e të akuzuarit”.

Sipas vendimit,  neni 21, paragrafi 2 i ligjit parashikon se “[në] caktimin e akuzës kundër tij apo saj, i akuzuari ka të drejtën e një gjykimi të drejtë dhe publik, në varësi të nenit 23 të këtij ligji dhe çdo masë të urdhëruar nga Dhomat e Specializuara për mbrojtjen e viktimave dhe dëshmitarëve”.

“Kështu, siç është vërejtur saktë nga gjyqtari i procedurës paraprake dhe është pranuar nga mbrojtja, kolegji kompetent duhet të vendosë një ekuilibër ndërmjet, nga njëra anë, të drejtave dhe interesave të mbrojtjes dhe nga ana tjetër, sigurisë fizike dhe mirëqenia psikologjike, dinjitetit dhe privatësisë së viktimave, shpejtësisë së procedurave dhe nevojës për të siguruar pjesëmarrjen kuptimplotë të viktimave”, thotë vendimi.

Paneli thuhet se është i mendimit se anonimiteti i viktimave nuk është domosdoshmërisht i dëmshëm për të akuzuarin në të gjitha kontekstet, veçanërisht kur shkalla e pjesëmarrjes është e kufizuar si në fazën aktuale të procedurës para gjyqtarit të procedurës paraprake.

Paneli, sipas vendimit, konsideron se paragjykimi ndaj të akuzuarit dhe rrjedhimisht nevoja për të zbuluar identitetin e viktimës varet nga modalitetet e pjesëmarrjes së tyre në procedurë, sipas nenit 22 të ligjit dhe rregullit 114 të Rregullores, e cila varet nga faza e procedurës.

“Paneli nuk gjen gabim në vlerësimin e gjyqtarit të procedurës paraprake, përkatësisht se ai nuk ishte i bindur nga argumenti i mbrojtjes se “pavarësisht nga shkalla e pjesëmarrjes, anonimiteti i viktimave është në thelb i dëmshëm për të akuzuarin” dhe në këtë mënyrë automatikisht i papajtueshëm me të drejtën për të një gjykim të drejtë”, thuhet në këtë vendim.