Ebu Saqri i tregon Sky News se Shteti Islamik është rigrupuar në Libi dhe ka “shumë qeliza” në vendin e shkatërruar nga lufta.

Ebu Saqri ka shkurtuar mjekrën e tij, ka veshur një kapelë të vogël pasi që ka lënë punën e tij – të gjitha veprimet që mund të kenë rrahur me kamzhik kur ish drejtuesit e tij ishin në krye.

Por tani ai po kërkon një jetë të re. Ashtu si shumë ish luftëtarët dhe punëtorët me të cilët kemi folur, transmeton portali arbresh.info.

Megjithëse kërkohej të qëndronte në atë që përshkruhej si “Princi i policisë” i Raqqës dhe duke qenë përgjegjës për punë të ndryshme burokratike IS, Ebu Saqri theksoi se ai “nuk bëri asgjë të keqe”.

“Nuk mund të bëja asgjë,” këmbënguli ai. “Isha i pafuqishëm, bëra atë që munda”.

Ai pohon se ai tregoi lehtësim të konsiderueshëm dhe mori një numër rreziqesh duke fshehur fshehurazi krerët e tij ekstremistë. Ndërkohë që është përgjegjës për ndjekjet penale, ai thotë se bëri çmos për të nxitur që të jepeshin dënime sa më pak të rënda.

Ai ishte përgjegjës për përgatitjen e rasteve që do të shkonin përpara një imami i cili do të vepronte si gjykatës dhe do të shqiptonte dënimin.

Ai foli për një rast të veçantë kur një djalë prej 14 vjeç u kap duke plaçkitur një shtëpi. Ai u dënua me këputje të krahut.

Kur e pyeta nëse mund të kishte bërë më shumë për ta ndaluar ose për ta parandaluar atë, ai tha se ishte e pamundur, se ai ndihej fajtor për këtë, por më pas tha: “Në të drejtën ndërkombëtare, një djalë nën moshën 18 vjeç është fëmijë, por ligjin tonë, nën ligjin e Sheriatit, kur ai është 14 vjeç, ai i nënshtrohet ligjeve të Sheriatit dhe ai nuk është fëmijë “.

“Në shumicën e rasteve unë kisha për t’u përgatitur, i injorova dhe ua fala atyre, një herë gjatë një festivali fetar, i lirova rreth njëzet njerëz të cilët nuk kishin kryer krime të mëdha.

“Ata ishin të akuzuar për grabitje dhe krime të tjera të vogla dhe 70% e plaçkitjeve ishin nga fëmijët, fëmijët që shkonin në ndërtesat e bombarduara dhe u përpoqën të grumbullonin bakër dhe tela.

“Por disa njerëz e meritonin dënimin e tyre. Nëse dikush është vrasës, nëse dikush dhunon një grua, ata e meritojnë atë.”, transmeton portali arbresh.info.

Duke folur me sinqeritet, ai vazhdoi: “Unë nuk kam bërë ndonjë dëm për asnjërin, njerëzit më kanë dashur mua, por tani për tani, unë duhet të zhdukem.Një numër i madh njerëzish janë të zemëruar me ISIS-in (një emër tjetër për IS) .

“Unë injorova dhe ndihmova shumë njerëz, por ishte më mirë vetëm për ta bërë më të lehtë për njerëzit, por nëse udhëheqësit e ISIS-it e dinin se unë e lehtësova një kufi të Allahut pa dënim, ata mund të më kishin vrarë”.

Ai na thotë se para se të fillonte beteja për Raqqa në qershor të vitit të kaluar, të gjithë princat (krerët, emrat) dhe ministrat u urdhëruan të largohen nga qyteti dhe të zëvendësohen nga luftëtarë – kryesisht të huaj.

Ai arriti të kontrabandonte veten me familjen e tij në turmën e refugjatëve civilë që iknin nga Siria. Ai thotë se ai u ndihmua nga një prej atyre që kishte kursyer nga ndëshkimi.

Keni frikë të merrni dënimin tuaj tani që jeni jashtë territorit IS-it? Pyes.

“Jo”, përgjigjet ai. “Unë kam frikë vetëm nëse me gjejnë. Ata kanë spiunë kudo”, transmeton portali arbresh.info.

Ebu Saqri gjithashtu këmbënguli festimet në stadiumin kryesor të Raqqës në tetor, ndërsa Forcat Demokratike të Sirisë e rimarrën qytetin dhe e shpallën atë të lirë nga IS ishin shumë të parakohshme.

Sytë e botës janë përqëndruar kryesisht në betejën kundër IS në Siri dhe Irak, tha ai, por gjatë gjithë kohës, grupi terrorist ishte zhvendosur gjatë në Libi.

“Ka pasur shumë pak të mbetur në Raqqa deri në fund,” tha ai. “Vetëm luftëtarët e huaj mbetën prapa.

“Ata nuk kishin ku të shkonin dhe ishin atje deri në vdekje. Gjithkush u largua”.

Ai me mirësjellje refuzoi të përgjigjet në pyetje më specifike dhe më të detajuara në lidhje me planet e ardhshme të IS-ve, por me zë të keq tha: “Libia është porta e ISIS-it në Evropë, ata kanë shumë qeliza atje”.

IS, siç duket ka një planë të ri./Arbresh.info/