Ora gjashtë e mbrëmjes është transferimi më i madh në shtëpinë e Mohamed Masri.

Është moment, sikur çdo ditë tjetër, apartmanenti errësohet, TV, frigoriferi dhe dritat fiken.  Të nesërmen, pritet prap kjo orë, edhe e njejta gjë vazhdon pa pushim, për 10 vite me rradhë në Liban, shkruan BBC, transmeton portal arbresh.info

Rrjeti kombëtar i vendit mund të furnizojë me energji vetëm gjysmën e energjisë së nevojshme për njerëzit.

Dhe kjo do të thotë mjerim për Muhamedin, një shofer 73-vjeçar në pension me sëmundje kronike në mushkëri, i cili jeton në qytetin e dytë të vendit në Tripoli me gruan dhe pesë vajzat e tij.

Në Liban rreth gjashtë milionë njerëz preken nga ndërprerjet e energjisë elektrike.

Një furnizim i vazhdueshëm me energji është një nga kërkesat kryesore të një valë të paparë të protestave që ka përfshirë vendin në dy muajt e fundit.

Kjo protestë ka nxjerrë në rrugë qindra mijëra njerëz në rrugë, të cilët edhe e detyruan qeverinë të jap dorëheqje.

Ndërmarrja shtetërore e energjisë elektrike, EDL, ka qenë një nga objektivat kryesore të zemërimit të tyre.

Protestuesit e rinjtë kanë vendosur kampet e tyre jashtë selisë së kompanisë në qendër të Bejrutit.

“Është e pakuptimtë, që në fund të vitit 2019 ne ende kemi probleme me energjinë elektrike, nga 3 orë në ditë jemi me energji”, tha Lara Kais, 33 vjeç, e cila ndihmoi në organizimin e kampit të protestës.

Është vetëm Bejruti që ka 3 orë ndërprerje, përderisa qytetet tjera kanë reduktime deri në 17 orë.

Mungesa e energjisë është një rezultat, pjesërisht, i viteve të nën-investimeve në termocentrale. Dhe, kjo, nga ana tjetër, është për shkak të paktën pjesërisht në vështirësinë e marrjes së vendimeve të planifikimit strategjik në sistemin e rëndë politik të Libanit, ku pushteti duhet të ndahet midis bashkësive kryesore fetare.

Protestuesit kanë për qëllim që të largojnë këtë sistem politik.

Ata dyshojnë se mungesa e energjisë u përshtatet shumë politikanëve, të cilët thonë ata, kanë lidhje me operatorët e gjeneratorëve private, njerëzit që përfitojnë nga dështimet e rrjetit kombëtar.

Në Tripoli, disa nga pronarët e gjeneratorëve janë ish-udhëheqës të milicisë që mbronin komunitetet e tyre gjatë përleshjeve vdekjeprurëse sektare midis 2011 dhe 2014, kur anëtarët e shumicës myslimane Suni të qytetit dhe komunitetet pakicë Alaëite luftuan njëri-tjetrin.

Vlerësohet gati se gjysma e furnizimit me energji EDL është vjedhur, gjë që shpjegon më tej mungesën e fondeve për investime.

Elektricistët që mburren me të qenurit “Robin Hood” specializohen në goditje të paligjshme. Ata marrin energjinë nga komunitetet ku dritat janë ndezur dhe e drejtojnë atë tek ata që vuajnë nga ndërprerjet.

Ata që e vjedhin energjinë, arsyetohen me qëllimin se shteti i ka detyruar që të bëjnë një gjë të tillë.

Protestuesit mundohen që përmes mungesës së energjisë elektrike të tregojnë se në Liban asgjë nuk ecën si duhet.

Besohet se energjia elektrike mund të mos vijë ‘kurrë’, nëse nuk ndryshohet sistemi politik në vend./arbresh.info/