Disa burra hynë në dhomën e gjumit të një fëmije të zbukuruar me letër-muri rozë që kishte dy elefantë lodër, një i vogël dhe një i madh. Punëtorët hoqën me lopatë rrënojat nga tapeti ngjyrë bezhë dhe më pas i hodhën në një kanal të improvizuar.

Ata lënë vetëm një grumbull librash të pluhurosur për fëmijë përpara se të pastronin dhomën tjetër. Me çatinë e djegur kryesisht nga kjo ndërtesë apartamentesh në periferi të Kievit, për shkak të sulmeve të mëparshme ruse në kryeqytetin ukrainas, drita e diellit pengon vullnetarët ndërsa ata punojnë për të rindërtuar sërish shtëpitë e shkatërruara.

“Unë e ndjej se jemi të bashkuar tani. Ne e dimë se Ukraina është shtëpia jonë dhe të gjithë ukrainasit e kuptojnë se ne duhet të rindërtojmë vendin,” tha Andriy Kopylenko, bashkëthemelues i organizatës bamirëse District 1.

Kanë kaluar 110 ditë që kur trupat ruse pushtuan Ukrainën. Fillimisht ata sulmuan dhe pushtuan periferitë e Kievit përpara se Kremlini të tërhiqte forcat e tij nga kryeqyteti për t’u përqëndruar në lindje të vendit, raporton abcnews.al.

Edhe pse betejat brutale vazhdojnë në rrugë, banorët në Kiev thonë se është koha për të rindërtuar vendin dhe për të rikthyer gjallërinë qytetit. Popullsia e qytetit u pakësua nga 4 milion në vetëm 1 milion në kulmin e konfliktit. Tani ajo është rritur përsëri në 3 milionë, sipas zyrtarëve lokalë.

Autoritetet vendase u bënë thirrje në mediat sociale vullnetarëve që t’i bashkohen operacioneve të pastrimit. Qindra njerëz u regjistruan brenda pak ditësh, dhe filluan menjëherë punën në periferitë e shkatërruara të kryeqytetit për të pastruar mbeturinat dhe për t’i rikthyer shpresën njerëzve.

“Ne të gjithë jemi të ndryshëm, mosha të ndryshme, kemi interesa të ndryshme, por ne po punojmë këtu së bashku si një dhe kjo më bën të ndihem mirë,” tha vullnetari Dimitri Niktov, një menaxher marketingu në jetën e tij të përditshme.

Një nga projektet e bamirësisë synon të restaurojë një bllok banimi gjashtëkatësh në fshatin e vogël Myla, i cili shtrihet pak jashtë Kievit. Ajo u bë një vijë e frontit në fillim të marsit kur tanket ruse bombarduan lindjen e qytetit, duke shënjestruar drejtpërdrejt në ndërtesë me familjet ende brenda, sipas banorëve.

Pati shumë viktima ndërsa ekipet e CNN raportuan për trupat e shpërndarë në autostradë, disa ende të shtrirë pranë automjeteve të tyre.

Mariya Popova, 77-vjeçare ishte një nga dëshmitaret e tmerreve të luftës.

“Ne ishim shumë të frikësuar dhe u strehuam në bodrum,” kujton Popova. “Ne thirrëm shërbimin zjarrfikës, por trupat ruse filluan të qëllonin mbi ta dhe ata u larguan. Ne u larguam dhe pamë shtëpitë tona të digjeshin.”

Forcat ruse u tërhoqën plotësisht nga rrethet përreth Kievit në fillim të prillit, por lanë pas një gjurmë vdekjeje dhe shkatërrimi. Mizoritë tronditën botën dhe nxitën një hetim të vazhdueshëm nga prokurori i përgjithshëm i Ukrainës për mijëra krime të dyshuara lufte.

Me qeverinë e presidentit ukrainas Volodymyr Zelensky të zhytur në luftë përgjatë frontit lindor, përpjekjet e rimëkëmbjes varen aktualisht nga vullnetarët.

“Ushtria ka një punë, dhe ne kemi një punë gjithashtu,” tha Kopylenko. “Kjo duket sikur të jesh në vijën e parë. Është shumë e vështirë mendërisht.”

Përpjekjet e rimëkëmbjes kanë tërhequr gjithashtu vullnetarë nga e gjithë bota, duke përfshirë Karl Voll-in, banor i Kolorados.

“Unë nuk kam përvojë ushtarake, kështu që mendova se mund të kontribuoja në anën humanitare,” tha Voll. Por disa në Kiev janë të shqëtësuar se paqja është vetëm e përkohshme dhe se presidenti rus Vladimir Putin mund të përpiqet të nisë një tjetër sulm në kryeqytet, raporton abcnews.al.

“Ne e dimë se mund të ndodhë përsëri,” tha Kopylenko. “Tani ne duhet të kuptojmë se po jetojmë pranë një vendi që mund të nisë një luftë çdo ditë. Por ne duhet të jetojmë.”

Me bombardimet e vazhdueshme çdo orë, vetëm qëndrimi në Ukrainë ndihet si një akt sfide. Miliona njerëz u detyruan të largoheshin nga shtëpitë e tyre dhe janë vendosur kryesisht në vendet fqinje europiane.

Popova ishte e para që u kthye në pallatin e dëmtuar në Myla.

“Kur u ktheva dritaret e mia ishin hedhur në erë dhe vendi ishte i mbushur nga rrënojat. Por sado e vështirë të jetë, nuk ka asnjë vend si shtëpia”, shtoi ajo. “Kur je në shtëpi, edhe muret të qetësojnë”./abcnews.al