Shkolla fillore “Manouchehri“ në Kabul ishte ndër të parat që u hap për vajzat pas pushtimit amerikan në 2001 dhe humbjes së talebanëve.

Atëherë, kishte vetëm një dhomë të vetme, me nxënës të ulur në një dysheme në baltë.

Nën sundimin taleban, duke filluar në Kabul në 1996, vajzat nuk u lejuan të arsimohen dhe mësueset femra u urdhëruan të qëndrojnë në shtëpi.

Aisha Misbah ishte njëra prej tyre. Tani ajo është drejtuese dhe tregon me krenari klasat e reja të ndërtuara.

Shumë prej atyre që ajo mësoi janë bërë mjekë, inxhinierë apo edhe mësues në shkollë, thotë ajo.

“Kjo është arritja jonë më e madhe. Nxënësit tanë janë aq të ndritshëm. Ata janë aq krijues dhe bëjnë gjëra kaq të bukura saqë edhe ne tronditemi. Shpresoj që talebanët do të lejojnë që gjithçka të vazhdojë”, shkruan BBC.

Që nga marrja e Afganistanit për herë të dytë, talebanët i kanë lejuar vajzat të shkojnë në shkollë.

Megjithatë, tani për tani, vetëm nxënësit e shkollave fillore të të dyja gjinive po ndjekin mësimet, ndërsa mësuesit presin publikimin e rregullave të reja që rregullojnë shkollat ​​e mesme.

Në disa zona më rurale, ka pasur prej kohësh raporte për komandantët talebanë që i lejonin vajzat të shkonin në shkollë derisa të arrinin moshën e pubertetit.

Shifrat më të fundit nga Banka Botërore tregojnë se rreth 40% e vajzave afgane ndjekin shkollën fillore, shumë më tepër sesa gjatë periudhës së mëparshme të talibanëve në pushtet, por shumë më pak se në vendet e tjera të rajonit.

Talebanët këmbëngulin se gratë do të lejohen të punojnë, por disa mbeten skeptike, veçanërisht pasi zyrtarët talebanë kohët e fundit thanë se shumica e grave, përveç atyre që punojnë në kujdesin shëndetësor ose arsim, duhet të qëndrojnë në shtëpi derisa të përmirësohet siguria.

Korrupsioni i shfrenuar ka pllakosur Afganistanin gjatë dy dekadave të fundit, dhe do të thoshte se miliarda dollarë mbështetje ndërkombëtare nuk arriti gjithmonë tek ata në nevojë.

“Ne nuk jemi ata burra dhe gra të 20 viteve më parë,” thotë një protestuese femër në një demonstratë në Kabul.

Një tjetër, zëri i saj që pulson nga emocionet thotë: “Ne nuk kemi frikë nga vdekja. Ne jemi brezi i ri që do të nxjerrim sythat e paqes.”

Qeveria e re e shpallur nga talebanët përbëhet tërësisht nga anëtarë të grupit, të cilët të gjithë janë burra.

Shumë prej tyre kishin shërbyer në poste të larta gjatë sundimit të talebanëve gjatë viteve 1990, një periudhë e shënuar nga një interpretim brutal i ligjit të sheriatit.

Për shumë të tjerë në zonat më rurale, ku qëndrimet janë më konservatore shoqërore, liritë më të mëdha shoqërore me të cilat disa janë rritur në qytetet më të mëdha që nga viti 2001 ndihen të parëndësishme kur krahasohen me vuajtjet e jetesës përgjatë vijës së parë.

Organizatat e lajmeve ishin ndër më të lira në rajon, pavarësisht se ishin shënjestruar dhunshëm nga militantët.

Gazetarët ndonjëherë u përballën me kërcënime edhe nga qeveria, shkruan BBC, transmeton Arbresh Info.