Mësuesi po i përcillte për në klasë dhjetë nxënësit e tij. Por zile nuk kishte. Në orën e parë kishin art figurativ. Tema nuk ishte përcaktuar nga mësuesi Idriz Pllana. Nxënësit e klasës së katërt të shkollës në Halabak të Podujevës i kishte lënë të lirë që ta zgjidhnin temën. Dikush vizatoi natyrën e gjelbër në stinën e pranverës, dikush tjetër një lule, tjetri një mace, tavolinë…

E Albini dhe Rinori kishin menduar pak më larg se pranvera e lulet e saj. Kishin“projektuar” në letër shkollën që do të dëshironin ta kishin. Të dyja ishin dykatëshe, por në letër. Të njëjtin material ndërtues ka edhe shkolla në të cilën mësojnë, shkruan sot KD.

Në këtë orë të artit figurativ Albini e Rinori po mësonin si të vizatonin në letër shollën prej letre. Ky është fati i tyre dhe i nxënësve të tjerë të paraleles së ndarë të shkollës fillore “Shefki Kuleta” në Halabak. 75 nxënësit e kësaj shkolle mësojnë në objektin montazh prej kompensatës (letër e trashë), të vjetër 43 vjet. Kjo është shkolla prej letre.

Tri shkronja të emërtimit i mungonin shkollës që ishin ngjitur mbi derën e hyrjes.

“Shkolla fillore Shefki Kul…”, shkruhej me shkronjat e “gdhendura” prej stiropori. Edhe ngjyra kishte nisur t’u binte. Vrimat e krijuara të kompensatës për shkak të vjetërisë ishin të mëdha. Shumicën prej tyre ishin munduar t’i mbyllnin me llamarinë vetë punonjësit e shkollës.

Kur shikohet nga jashtë, askujt nuk i shkon ndërmend se brenda bëhet mësim. Qetësia e karakterizonte nga jashtë. Objekti ngjason sikur të ishte në ndonjë vend të braktisur nga Lufta e Dytë Botërore. Ose “qëndrimi në këmbë” i ndonjë objekti pas shpërthimit të Çernobilit.

Por më së paku ngjason me shkollë. Të “gjallë” nga jashtë e bënin punimet e nxënësve që ishin vendosur në dritaret në anën e majtë të objektit. Janë tre flamuj kombëtarë të vendosur në xhama. Ngjyrat kuqezi dallohen edhe në muret brenda korridorit.