Shqipëria është një nga vendet më interesante në gadishullin e Ballkanit, e njohur para së gjithash për plazhet idilike bregdetare dhe kryeqytetin e gjallë të Tiranës.

Megjithatë, ka shumë vende të tjera, që ia vlen të vizitohen, veçanërisht nëse doni të zbuloni pika pak turistike dhe jashtë rrugëve të përbashkëta.

Kështu e nis shkrimin e saj gazetarja dhe udhëtarja Francesca Masotti, të publikuar në blogun e saj “Francesca on the top world”.

Megjithë udhëtimet e mia të shumta në vend, s’kisha qenë kurrë në Korçë, por falë Shqipërisë së Mirë, isha me fat që më në fund zbulova këtë destinacion të shkëlqyer pranë kufirit me Greqinë dhe Maqedoninë.

Për të arritur në qytet duhet të merrni një rrugë që kalon përgjatë liqenit spektakolar të Ohrit, një nga liqenet më të vjetra dhe më të thella në Europë, që ndodhet në 1/3 e territorit shqiptar dhe 2/3 në atë maqedonas.

Pamja e liqenit dhe në sfond, malet e mbuluara me borë ofrojnë pikëpamje unike, ndër më të bukurat që kam parë ndonjëherë në udhëtimet e mia në Ballkan. Unë ju rekomandoj, që gjatë udhëtimit të ndaleni në Tushemisht, një vend pikërisht përballë liqenit, për të admiruar pamjen dhe të shijoni pjatat tipike të zonës si korani, një peshk i ngjashëm më troftën, peshkimi i lirë i të cilit është i ndaluar , por në zonë ka disa rezervuare që i shesin peshqit në restorante, shkruan Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Korça është një nga destinacionet më popullore për shqiptarët që kalojnë pushimet e tyre, veçanërisht gjatë sezonit të dimrit, kur reshjet e dëborës i japin qytetit një atmosferë shumë romantike. Është i famshëm në vend pasi është qyteti më i rëndësishëm nga këndvështrimi kulturor dhe nga birra e Korça, e prodhuar pikërisht këtu që nga viti 1928.

Megjithatë, nuk është shumë e njohur nga turistët ndërkombëtarë, të cilët përveç Tiranës dhe rivierës së lartpërmendur shqiptare, preferojnë të vizitojnë qytetet e famshëm të trashëgimisë njerëzore, Berat dhe Gjirokastër. Si mund ti fajësosh? Të dyja janë të bukura dhe unike nga pikëpamja kulturore dhe arkitektonike, por Korça nuk është shumë prapa. Për këtë arsye, këshilla ime është të gjeni pak kohë gjatë udhëtimit në vendin e Shqiponjave, për të vizituar këtë qytet të bukur, sepse ia vlen.

Në këtë artikull unë do t’ju jap disa sugjerime se çfarë të vizitoni, ku të flini dhe çfarë të hani, të kaloni një fundjavë të këndshme në këtë qytet të bukur. Gjërat për tu parë, sidomos përreth (Dardhë, Voskopjë, Prespë), janë të shumta, por duke pasur parasysh disa ditë që kisha në dispozicion dhe kushtet e motit (unë kam qenë me fat: natën e së shtunës ra borë dhe ishte thjesht magjike! Por kjo më ndaloi të lëvizë diku tjetër …), udhëzuesi fokusohet vetëm në pikat kryesore të interesit të qendrës historike.

Pazari i Vjetër

Zona më evokuese e qytetit është Pazari i Vjetër, pazari i vjetër i Korçës, i rinovuar kohët e fundit pas një projekti të madh rizhvillimi. Kjo është zona më e mirë e qytetit me dyqane, ëmbëlsirash, restorante dhe vende ideale për të kaluar një mbrëmje të këndshme me miqtë. Ajo që e bën pazarin unik janë fasadat shumëngjyrëshe të ndërtesave, pamjet elegante të dyqaneve dhe rrugët me kalldrëm që duket se formojnë një labirint. Kjo zonë e qytetit, më shumë se Parisi, më kujtoi një miniaturë të Seviljes: ngjyrat, gurët, atmosfera më kujtoi qytetin elegant Andalusian. Në sheshin kryesor, në fundjavën e parë të muajit gusht, mbahet Festivali i famshëm i birrës, një nga ngjarjet më të rëndësishme në Shqipëri, bazuar në koncerte, valle, shfaqje dhe natyrisht, lumenjtë e Korçës. Sapo të keni admiruar zonën e tregut, unë ju sugjeroj që të shkoni në rrugën prapa saj, ku është fshehur xhamia e këndshme Iljaz Mirahori, më e vjetra në qytet.

Katedralja e Ringjalljes

Ndërtesa më e rëndësishme fetare në Korçë, megjithatë, është Katedralja e Ringjalljes, një kishë e madhe ortodokse e ndërtuar në vitin 1992 mbi rrënojat e ish katedrales së shkatërruar në vitet ’70 në diktaturën e plotë komuniste. Vlen të vizitohet gjithashtu brenda, sepse përmban piktura të çmuara dhe një llambadar të bukur prej druri të vendosur në pjesën qendrore.

Bulevardi Shën Gjergji

Përgjatë bulevardit Shën Gjergji, ose Pedonalja, bulevardi i këmbësorëve me pemë ku përqendrohen baret, ndodhen dy nga ndërtesat më karakteristike të Korçës: Muzeu Kombëtar i Arsimit dhe Shtëpia Rumune. Muzeu është vendosur në atë që ishte shkolla e parë e gjuhës shqipe e kombit, e hapur në vitin 1887 në këtë strukturë të bukur. Muzeu është në dy kate, i lirë dhe mund të vizitohet çdo ditë: në hyrje nuk gjeta asnjë kujdestar për të më pritur, unë thjesht arrita në katin e sipërm dhe admirova dokumentet që dëshmojnë historinë e kësaj shkolle dhe tekstet e lashta në gjuhën shqipe. Ndërtesa tjetër karakteristike e vendosur përgjatë Pedonales është e ashtuquajtura Shtëpia Rumune, ku në vitet 1930 jetonte një familje me origjinë nga Rumania. Sot, megjithatë, në katin përdhes gjendet një dyqan: është për të ardhur keq që ndërtimi i një bukurie të tillë është bërë vendi i një marketi të vogël.

Bulevardi Republika

Një tjetër rrugë mjaft interesante është Bulevardi Republika, rruga e madhe që çon nga katedralja në stadiumin Skënderbeu. Përgjatë bulevardit ka restorante dhe hotele të shumta, por gjëja më e mirë për të bërë këtu është të humbasësh në skajet e rrugëve që kalojnë përgjatë të njëjtave, ku mund të admirohen ndërtesat e lashta të Korçës, rrugët e shtruara jeta e qytetit.