Evropa një kontinent, që historikisht i ka pëlqyer të jetë larg nga të gjitha luftërat, është duke shijuar një stabilitetit paqësor me dekada.
Me përjashtim të luftërave të rastësishme rajonale dhe civile, ajo ka qenë relativisht në paqe në 72 vjetët e fundit. Kjo për kontinentin e vjetër është një epokë e artë.
Ekspertët e sigurisë janë gjithnjë duke hetuar skenarë, në të cilin një Rusi e fortë në njërën anë dhe aleatët evropianë të NATO-s nga ana tjetër shkojnë nga tensionet diplomatike në ato ushtarake.
Ata theksojnë, nuk ka gjasa, por në qoftë se ngjarjet globale na kanë mësuar ndonjë gjë, kjo është se gjasa nuk do të thotë e pamundur. Në fakt, mund të ndodhë në tre hapa shumë të thjeshtë.
Një: Donald Trump bën mirë të kuptohet se dëshiron ta tërheqë SHBA-në jashtë NATO-s.
Dy: Një Putin trim vendos për ta ndihmuar veten duke kërkuar që shtetet si Lituania Baltike, Letonia, Estonia duhet të jenë pjesë e Rusisë.
Tre: Duke pasur parasysh që këto shtete kanë qenë anëtare të NATO-s që nga viti 2004, pjesa tjetër e Aleancës – Mbretëria e Bashkuar, Gjermania, Franca dhe të tjerët të shkojnë në ndihmë të Lituanisë, Letonisë dhe të Estonisë.
Rezultati – Hiroshima dhe Nagasakis do të jetë kudo, kështu mendojnë ligjvënësit rusë kur një ligjvënës rus Vladimir Zhirinovski diskutoi se kjo mund të ndodhte vitin e kaluar.
Tensionet në rritje
Tensionet mes Rusisë dhe Evropës janë gjithmonë të larta dhe kështu shqetësimi është i pranishëm..
Nga njëra anë, Rusia ka mbajtur stërvitje të mëdha bërthamore për 40 milionë qytetarë, duke dërguar nëndetëse në ujërat e vendeve të tjera dhe drejtimin e bombave në buzë të hapësirës ajrore britanike. Duke aneksuar një pjesë të një vendi tjetër, kjo sjellje nuk është parë përgjithësisht si fqinjësi e mirë.
Presidenti rus, Vladimir Putin, beson se ish-shtetet sovjetike nuk duhen të jenë të pavarura: Secili ka një popullsi të madhe ruse dhe portet strategjike. Putinit sigurisht nuk i pëlqen t’i shohë ish-shtetet sovjetike anëtare të NATO-s dhe ai shpeshherë NATO-n e quan edhe si destabilizues të Rusisë.
“Ata do të lëvizin në shtetet baltike menjëherë”, thotë Giles, i cili është edhe drejtor i Qendrës Kërkimore për Studimet e Konfliktit në Oxfordshire.
“Putin i beson sigurisë ruse, kërkon shtetet baltike të jenë nën kontrollin e tij. Por duhet të shohim më tej. Është e vështirë për t’ia vënë një kufi përfundimtar Putinit, pasi ai sigurisht do të kërkojë pjesë edhe në Poloni, po ashtu edhe një pjesë të Finlandës”.
Në vitin 2015 një studim nga instituti i kërkimeve “RAND Corporation” ka ardhur në përfundim se Rusisë i duhen vetëm 60 orë për t’i pushtuar shtetet si: Lituania, Letonia dhe Estonia.
Lufta në terren: Nuk është mirë për të dyja palët nëse shkojnë në luftë direkt, thotë Shields: “çdo betejë nuk do të ishte asgjësim edhe pse këto nuk do të jenë fushëbetejat si ne i kemi njohur më parë, pasi raketat dhe artileria kanë një saktësi të mahnitshme dhe mund të shkatërrojnë infrastrukturën e armikut, depot e armëve dhe të tëra qytete. Të dyja palët do të luftojnë për kontrollin e deteve rreth Skandinavisë. Shumica e luftërave direkte do të evitohen pasi teknologjia e re eliminon sulmet direkte mes ushtarëve. Përfundimi është: nëse asnjëra palë nuk do të tërhiqet, një pjesë e Evropës do të zhytet nën rrënoja të shkatërrimit dhe numri i vdekjeve do të ishte i paimagjinueshëm”.
Avantazhi kryesor i Rusisë në mes të kësaj kasaphane do të jetë dyfish. Së pari, për shkak se ajo ka më shumë armatim dhe njerëz, ajo mund t’i mbajë kundërshtarët më larg dhe më gjatë.
Së dyti, toka e Rusisë absolutisht do të thotë se mund të thithë më mirë shkatërrimin: NATO-ja mund të fshijë çdo strukturë të vetme qindra milje në territorin e armikut dhe Moska nuk do të pësojë as një gërvishtje.
Sulmet bërthamore
“Ajo që Rusia ka në arsenalin e saj për Perëndimin nuk është armë taktike bërthamore”, shpjegon Giles.
Pra, përgjigjja e vetme për një grevë bërthamore taktike do të jetë një sulm i plotë bërthamor,e cila është e mundur sepse kjo do të sigurojë shkatërrimin e tyre. Perëndimit i mungojnë disa drejtime, të cilat Rusia vetëm i ka ndërtuar në strategjinë e saj për sulme eventuale bërthamore.
Po qe se luftërat shkojnë dhe bëhen bërthamore, atëherë do të fshihen shumë qytete, do të ketë miliona të vdekur. Në këtë pikë edhe strategët më të avancuar kanë tendencë për të ndaluar një komplot të mundshëm bërthamor.
Largimi i SHBA-së nga NATO-ja
Largimi i SHBA-së nga NATO-ja atëherë për Evropën do të jetë e vështirë t’i përballojë agresionit rus, po qe së i injorojmë armët bërthamore, tani për tani Rusia ka më shumë ushtarë.
Si një vend i vetëm, zinxhiri i komandës është më i efektshëm. Ushtarët janë më të angazhuar në betejat e fundit si në Ukrainë, apo edhe në Siri.
“Pas një dekade dhe 40 miliardë dollarë në vit për përmirësimet ushtarake, për armatime, për shumë avancime në ushtrinë ruse dimë që edhe shumë gjëra janë edhe sekrete dhe do të zbulohen vetëm në ndonjë luftë të mundshme. Gjithashtu është e mundur që edhe disa anëtarë të NATO-s do të tërhiqen, në veçanti Turqia, duke pasur parasysh marrëdhënien e ngrohtë midis presidentit Putin dhe presidentit Rexhep Erdogan. Kjo do të thotë për NATO-n 600.000 ushtarë më pak, pasi Turqia është kontingjenti i dytë më i madh pas SHBA-së”, tha Lan Shield, profesor në marrëdhëniet ndërkombëtare në Universitetin Ruskin, përcjell “Zeri.info”.
Po qe se SHBA-ja do të largohet nga NATO-ja, atëherë do t’i hapeshin dyert drejt “Armageddonit”, po lajmi i mirë është se presidenti i SHBA-së, Donald Trump, nuk do ta lërë në baltë Aleancën.
Kjo nuk është vetëm se SHBA-së i duhet siguria, por edhe përparësitë ekonomike dhe politike.
Kjo do t’i japë Washingtonit influencë edhe në Evropë dhe po ashtu të mbrojë një kontinent.
Përveçse kjo është shumë e rëndësishme, por është edhe një pasuri nga evropianët, të cilët kanë lidhje me shumë kompani amerikane.
Po të shikonte veten në pasqyrë, Osmani do të shihte angazhi...
11 vjeçarit në Zhur i sekuestrohet Lamborghini, babai nuk pr...
Bunjaku reagon ndaj kryetares së Autoritetit te Konkurrencës...
Moti i keq në Shqipëri/ Bllokohen disa akse rrugore, disa zo...
Kauza e bashkimit kombëtar nuk ishte një qëllim, por një mje...
Konjufca pret në takim një delegacion nga Azia Jugore, disku...