Një studente mjekësie nga Afganistani nuk mund të përshkruante dot emocionet pas një traume që kishte pësuar nga talebanët në vendin e tij teksa priste fluturimin nga aeroporti i Kabulit, në momentin kur pa nga dritarja e banesës së tij të re pa një Statujë Lirie.

“Mendova për një moment se isha në SHBA”, tha Tahera, 21-vjeçarja nga Afganistani.

Por në vend të materialit të bakrit, kjo statujë e bërë me suva ndodhej në Shqipëri pranë hotelit ku ajo po qëndron në veri të Shqipërisë.

Kështu nis artikulli i New York Times, për afganët e strehuar në Shqipëri. Ajo shkruan se Shqipëria, edhe pse një nga vendet më të varfra në botë është zotuar të presë deri në 4 mijë refugjatë afganë, më shumë se çdo vend tjetër.

Deri më tani kanë mbërritur 677-të prej tyre përfshirë edhe 250 fëmijë që po qëndrojnë në vendpushimet buzë bregdetit Adriatik, një praktikë e bazuar në një qasje të mëparshme të reagimit në raste emergjence nga Shqipëria pas tërmetit të vitit 2019, ku njerëzit e pastrehë u akomoduan në hotele.

Një aktiviste afgane e cila kishte punuar në projekte të financuara nga SHBA tha se ishte e prekur nga mikpritja e shqiptarëve, por ka një peng në vendin e saj.

Unë shoh në ëndërr sikur familja ime po vdes “, tha ajo.

Vendimi për të mirëpritur afganët duket se është diçka e zakontë në Shqipëri, një vend me një histori të gjatë të ikjes së popullsisë. Ndihma për refugjatët “është gjëja e duhur dhe më e natyrshme për të bërë”, tha kryeministri Edi Rama në një intervistë.

Ndërsa politikanët e opozitës në Francë, Gjermani dhe vende të tjera evropiane kanë shprehur frikë nga refugjatët dhe emigrantët. Kundërshtarët e zotit Rama kryesisht kanë heshtur ose kanë mbështetur pritjen e tij nga afganët.

“Ne nuk i vendosim njerëzit në kampe. Të gjitha problemet fillojnë psikologjikisht, ”tha Kryeministri. “Ne kemi qenë si ata disa herë në historinë tonë. Ata thjesht po përpiqen të ikin nga ferri”.

Tahera, studentja e mjekësisë, ndan një dhomë me një grua afgane e cila humbi të dy duart në një sulm me bombë në Afganistan.

Tani Tahera dëshiron të mësojë të notojë, për të shpërqendruar veten nga trauma. Ajo dëshiron të mësojë të ngasë biçikletën gjë që shoqëria në Afganistan nuk e pranon për gratë.

Shqipëria, një anëtare e NATO-s që dërgoi trupa në Afganistan për t’u bashkuar me përpjekjet e udhëhequra nga SHBA për t’i mbajtur talebanët larg.

Kur ushtria amerikane vendosi në 2006 që një grup ujgurësh kinezë që i kishte mbajtur rob për katër vjet në Guantanamo Bay, Kubë, nuk ishin terroristë të rrezikshëm siç kishte argumentuar Kina, Shqipëria ra dakord t’u jepte atyre një vend për të jetuar.

Por Rama tha për mikpritjen e afganëve: “Ne nuk po e bëjmë këtë sepse amerikanët na e kanë kërkuar”.

Dhomat për afganët po mbulohen nga organizata të huaja si National Endowment for Democracy dhe Fondacioni Yalda Hakim, i cili u krijua nga një gazetare e BBC me origjinë afgane. Fondacionet e Shoqërisë së Hapur të George Soros po paguajnë për 135 afganë që punuan me organizatën në Afganistan për të qëndruar në një hotel. (Organizata negocioi një zbritje të madhe).

“Nuk e dija që kishte kaq shumë afganë që jetonin këtu, por ata nuk më shqetësojnë,” tha Besnik Zeqiri, një shqiptar nga Kosova i cili emigroi në Shtetet e Bashkuara. “Ata janë të gjithë njerëzorë dhe duhet të mbrohen”.

Liri Gezon, një tjetër turiste, tha se ai pa afganë të tmerruar në aeroportin e Kabulit në televizor dhe ishte i lumtur t’i shihte ata të sigurt në Shqipëri. “Ata nuk na krijojnë asnjë problem dhe meritojnë të jetojnë si ne,” tha ai, duke kujtuar sesi qindra mijëra shqiptarë etnikë u larguan nga Kosova për t’i shpëtuar forcave serbe në fund të viteve 1990.

Ministrja e Jashtme shqiptare Olta Xhacka tha në një intervistë se evakuuarit afganë fillimisht pritej të qëndronin për disa muaj teksa vijon procesin për vizat e tyre në Shtetet e Bashkuara.

“Por ne tani po supozojmë se ata do të qëndrojnë në Shqipëri për të paktën një vit, ndoshta më shumë,” tha ajo, duke shtuar se ata që nuk mund të marrin vizë për të lëvizur diku tjetër do të ishin të mirëpritur të qëndrojnë në Shqipëri.

Wahab, një gazetar që ndihmoi drejtimin e një agjencie lajmesh të financuar nga SHBA u largua nga Afganistani me gruan dhe tre fëmijët e tij, me ndihmën e Fondit Kombëtar për Demokracinë.

“Ne jemi refugjatë luksozë,” tha ai duke qeshur. “Ne shkojmë në plazh dhe shohim gra gjysmë të zhveshura. Ne flemë, hamë dhe shkojmë në plazh. Për shumicën e njerëzve, kjo do të dukej si parajsë”, tha ai.

Një redaktore, e cila kërkoi të mos prezantohej me emër sepse familja e saj mori kërcënime nga talebanët, tha se ajo kishte “hequr dorë nga shpresa në Afganistan” dhe mendonte se Shtetet e Bashkuara kishin “lloj të drejtë” të tërhiqeshin, sepse asgjë nuk po ndryshonte vërtet”./albeu/