Koronavirusi na ka ndryshuar përgjithmonë, edhe nëse del vaksina, në vështirë se do të kthehemi në jetën normale.

Të gjithë presim që t’i kthehemi jetës normale, të përqafojmë miqtë, të ulemi së bashku për një vakt, të udhëtojmë dhe ndoshta edhe të garojmë përsëri me një grumbull njerëzish të tjerë.

Sidoqoftë, psikoterapistët thonë se ‘normalja’ ka vdekur, transmeton portal arbresh.info

Kjo u pohua gjithashtu këtë mëngjes në Neë York Times, ku u botuan rezultatet e një sondazhi me 700 epidemiologë.1 Një citim i drejtpërdrejtë nga ky artikull: “Kujdesi shëndetësor mendor do të vazhdojë të jetë thelbësor”, tha Daniel Vader, një studiues postdoktoral në Universitetin e Pensilvanisë. “Kjo është një kohë traumatike dhe shumë prej nesh do të preken nga shqetësimi dhe pikëllimi që ka shkaktuar për pjesën tjetër të jetës tonë.”

Sipas psikoanalistëve, është shumë e rëndësishme që të kuptojmë se jetët tona tashmë kanë ndryshuar dhe se edhe pas vaksinën asgjë nuk do të jetë e njejtë.

Detyra jonë nuk është ta gjykojmë atë, por më tepër të kuptojmë pse trupat tanë mund të na thonë se jemi në rrezik dhe mund të mos ndihemi “normal” kur jemi përsëri të sigurt. Në vend që të patologjizoni këto ndjenja, ndërmerrni këto hapa për të filluar të praktikoni tani:

Ne nuk dimë gjithçka dhe në fakt, ka disa gjëra që nuk mund t’i dimë. Nëse mund të fillojmë nga ky vend, mund të fillojmë nga një vend i dhembshurisë, një vend dashurie dhe një vend kurioziteti që ekziston pa gjykim.

Faktorët psikologjikë që i shtyjnë konsumatorët të blejnë

Dëgjoni trupin tuaj: Ky është një hap i “lehtë” për të cilin shumë prej nesh kemi besuar se është i parëndësishëm. Unë do të doja ta sfidoja atë dhe t’ju kujtoj se trupi ynë është fuqia jonë. Ajo ka evoluar për të na ndihmuar të dimë kur jemi në rrezik. Ne nuk mund të fillojmë t’i japim kuptim mjedisit tonë nëse jemi në një përgjigje të aktivizuar. Së pari, ne duhet të dëgjojmë trupin tonë dhe sinjalet e tij para se të vazhdojmë dhe për shkak se po e bëjmë atë dhe po mbahemi fort pas parimit të pasigurisë, ne mund të dëgjojmë dhe të kuptojmë atë që po na thuhet.

Kushtojini vëmendje bisedës suaj vetjake: Ne mund të integrojmë shoqërinë dhe kulturën në mënyrat se si e shohim veten. Shpesh kjo mund të jetë nga një këndvështrim i ashpër kur nuk i përshtatemi pritjes së “normales”. Filloni duke pyetur veten se ku i keni marrë mesazhet e normales në radhë të parë. Si në rastin tim, fillimisht ndjeva nevojën për t’u kujdesur për të tjerët sepse “dhimbja e tyre është më e keqe se dhimbja ime”. Atë mesazh e kisha marrë shumë herë nga kultura. “Jini mirënjohës sepse dikush gjithmonë e ka më keq.” Po sikur ta ndryshoja këtë për të qenë vërtet i dhembshur ndaj vetes – imagjinoni atë. Çfarë do t’i tregoja një shoku? Duke filluar duke i thënë vetes të njëjtën gjë do t’i tregoja mikut tim. Asnjë gjykim, vetëm dhembshuri”.

Lejoni vetveten të përshtateni siç jeni  dhe jo ashtu siç dëshironi të jeni: Kur filloni të vini re në realitetin ku jeni dhe atë që po ndieni, ju mund të filloni të integroheni në momentin e tanishëm. Bëni këtë pa gjykim. Realiteti mund të dëmtojë, realiteti mund të mos jetë diçka që ju dëshironi, por në të gjithë realitetin – ju tani jeni prezent ndaj tij dhe mund të jeni hapi i parë drejt normalizimit të realitetit tonë të ri./Psychology/arbresh.info/