Një derr është një kazan i vërtetë mbeturinash. Ha gjithçka, duke përfshirë jashtëqitje, mish të dekompozuar apo dhe perime të kalbura. Ata hanë edhe masat kancerogjene të kafshëve.

Mishi dhe dhjami i një derri absorbon toksinat si një sfungjer. Mishi i tyre mund të jetë 30 herë më shumë me toksina se sa mishi i lopës apo mishi i drerit.

Kur hahet mish lope apo mish dreri, ai merr 8 deri në 9 orë për t’u tretur në trupin tonë, kështu që toksinat kanë gjithë kohën e mundshme që të filtrohen nga mëlçia. Por kur hahet mishi i derrit ai do vetëm 4 orë të tretet. Ne kështu mund të marrim një nivel shumë më të lartë të toksinave brenda një kohe të shkurtër.

Ndryshe nga gjitarët e tjerë, një derr nuk djersin. Djersa është një prodhim me të cilin hiqen toksinat nga trupi. Ngaqë një derr nuk djersin, toksinat mbeten brenda trupit të tij dhe në mish.

Derrat dhe gicat janë aq helmues, sa që është shumë e vështirë që mund t’i vrasësh me strikninë apo helme të tjera.

Fermerët i përdorin derrat për të gjuajtur gjarpërinjtë, pasi derrat i hanë gjarpërinjtë dhe, në qoftë se kafshohet nga zvarraniku ata nuk dëmtohen prej helmit të tij.

Kur theret një derr krimbat dhe insektet i turren mishin të tij më shpejt se mishit të kafshës tjetër. Në disa ditë mishi i derrit mbushet plot me krimba.

Derrat kanë duzina parazitësh brenda tyre. Nuk ka temperaturë sigurie në të cilën duhet të zihet mishi i derrit. Kjo për të siguruar ngordhjen e parazitëve.

Mishi i derrit ka dy herë më shumë yndyrë se viçi. Një copë bërxollë viçi përmban 8.5 gram yndyrë, ndërsa bifteku i derrit përmban 18 gram yndyrë. Një brinjë viçi brinjë ka 11.1 gram yndyrë, ndërsa një brinjë derri brinjë ka 23.2 gram yndyrë.

Lopët kanë një sistem kompleks që ndihmon tretjen e ushqimit me katër stomakë. Ajo në këtë mënyrë merr më shumë se 24 orë për të tretur dietën e tyre vegjetariane dhe kështu ka kohë që ushqimi të pastrohet nga toksina. Në të kundërt, stomaku i derrit merr vetëm rreth 4 orë për të tretur dietën e tij të gjithfarëllojshme, duke i kthyer toksinat e ushqimit në mish.

Derri mbart rreth 30 sëmundje të cilat lehtësisht mund të kalojnë tek njerëzit. Kjo është arsyeja pse Zoti ka urdhëruar mosprekjen e trupave të tyre.

Krimbat e derrit janë mikroskopike, dhe një herë prekje e tyre mund të paraqesin probleme në zorrët tona, muskujt, palcës kurrizore apo trurit. Kjo rezulton në sëmundjen e trihinozës. Simptomat nganjëherë mungojnë, por ata shkaktojnë sëmundjet e tjera, të tilla si tifo, artriti, reumatizmi, gastriti, MS, meningjiti, problem në fshikëzën e tëmthit, ose alkoolizmi akut.

Derri është aq i pisët, sa Krijuesi i ka përgatitur atij një linjë kanalizimi poshtë çdo këmbe me një dalje në pjesën e poshtme të këmbës. Nga kjo vrimë papastërtitë nuk mund të kalojë shpejt dhe mjaftueshëm. Një pjesë të kësaj papastërtie e merr dhe mishi i derrit.

Sipas ligjit hebre, derri është një nga një ushqimet e ndaluara (jo-kosh). Në mënyrë që mishi të jetë “kosh” duhet të vijë së pari nga një kafshët ripërtypëse dhe t’i kenë të ndara thundrat si: lopë, dele, dhi, apo dre. Ndërsa devetë dhe derrat nuk janë “kosh”.

Kur’ani, libri i shenjtë i myslimanëve gjithashtu ndalon konsumimin e mishit të derrit, për 14-të ose më shumë arsyet e mësipërme.